‘Hier werken voelde als thuiskomen’

John had nooit gedacht in de zorgsector te gaan werken. “Ik had altijd een beeld van ontlasting en van kwijlende cliënten die compleet hulpbehoevend zijn. Ik had veel respect voor de mensen die dat werk deden, omdat ik al huiverde bij de gedachte.” Toch maakte John een carrièreswitch en werkt hij  nu al zes jaar in de gehandicaptenzorg.

“Ik begon mijn carrière als lasser. Daarna werkte ik jaren in het transport, van internationaal vrachtwagenchauffeur tot transportplanner op kantoor. De laatste acht jaar voor ik de zorg inging, werkte ik als systeembeheerder bij een bedrijf. Toen dat bedrijf failliet ging kwam ik in de WW terecht. 

Tip van een vriendin 

Een goede vriendin werkte hier al enige jaren, met cliënten die ernstige gedragsproblemen lieten zien. ‘Is het niks voor jou?’, vroeg ze me. Ik zei eerst nee, maar ik zat toch in de WW en een keer meekijken kon geen kwaad. 

Eerste incident zorgde al voor de omslag

Mijn eerste dag op de woonvoorziening was het direct raak. Ik was net binnen toen er een jongen, zo rond de 20, op zijn buik op de grond werd vastgehouden door vier begeleiders. Hij was aan het schelden en probeerde op alle manieren los te komen. Je kon zien dat de begeleiders vaker met deze situatie waren omgegaan: één van hen zat op zijn knieën bij het hoofd van de jongen en legde een handdoek neer zodat hij zijn hoofd comfortabel neer kon leggen op de vloer. ‘Laat het er maar uit, jongen’, zei hij, ‘ik weet dat je het lastig hebt, maar ik ben er voor je.’ 

Dit moment vond ik heel ontroerend. Het respect wat de begeleiders hadden voor de jongen en de samenwerking om de situatie voor alle betrokkenen zo veilig en pijnloos mogelijk te houden, heeft mij heel anders laten kijken naar agressie. Het is een emotie die de jongen niet onder controle bleek te hebben omdat hij de wereld op dat moment als heel onveilig ervaarde.

Opleidingen en doorgroeimogelijkheden

Na mijn eerste kennismaking met de complexe gehandicaptenzorg wist ik dat dit werk bij mij zou passen. Ik kreeg een interne opleiding aangeboden en heb inmiddels een vast contract. Ik werk op de woongroep, maar ook een dag in de week op de werkplaats waar cliënten met hout werken en witgoed repareren. 

Omdat ik graag door wil groeien naar ambulant begeleider volg ik nog een opleiding. Deze rond ik dit jaar af.

Herkenning

Ik heb veel geleerd in de praktijk en bij de opleidingen, maar het meeste leer ik van mijn cliënten. Ik was zelf vroeger ook geen lieverdje, ik was onzeker en zoekende, en tegelijk voelde ik me vaak verkeerd begrepen omdat mensen mij anders zagen dan ik van binnen was. Dat schept misschien een band met de cliënten, het zorgt er in ieder geval voor dat ik hen goed begrijp. De cliënten waar ik mee werk zijn de mooiste en kleurrijkste mensen die ik ken. Ik haal veel voldoening uit mijn werk en ben bevoorrecht dat ik met deze mooie mensen mag werken.”