‘Dit werk heeft me dichter bij mezelf gebracht’

Na bijna twintig jaar gewerkt te hebben in het groentesnijbedrijf, wilde Jelle wel eens iets anders. “Ik wilde mezelf weer eens uitdagen, tegenkomen.” Hij maakte een carrièreswitch naar de gehandicaptenzorg. Op een besloten afdeling van Overkempe begeleidt hij mannen met een ernstige verstandelijke beperking.

“Ik dacht, áls ik dan iets anders ga doen, dan ga ik ook iets compleet anders doen. Mijn vrouw werkte hier al en zij ging elke dag met plezier naar haar werk. Dat wilde ik ook. Maar de verantwoordelijkheid voor een gezin met drie kinderen, het opgeven van vastigheid en een goed salaris… Tja, dat was best een keuze. 

Explosie voor de zintuigen

Op de gesloten afdeling waar ik werk, wonen negen mannen tussen de 30 en 55 jaar oud. Verstandelijk hebben ze het niveau van een kind tussen de 0,5 en 2,5 jaar. Zes van hen kunnen niet praten en een groot deel kampt met een meervoudig verstandelijke beperking of autisme. Mijn eerste dag was een explosie voor alle zintuigen! De geluiden, de geuren - ik keek mijn ogen uit. Ik kende niemand. Ik gooide mezelf in het diepe en heb geen moment spijt gehad.

 

Nu gaan we beginnen

Toen ik hier net werkte, zou ik een cliënt gaan begeleiden. Hij sprak niet, maar reageerde heel afwerend op me. Hij voelde zich niet veilig bij mij. Toen heeft iemand anders de zorg op zich genomen, tot ik zijn vertrouwen had gewonnen. Na zo’n anderhalve maand liepen we in de tuin en ineens pakte hij mijn hand. ‘Nu gaan we beginnen’, wist ik. De band wordt steeds sterker. Wij, de begeleiders, zijn voor de cliënten hun basis. Wíj zijn hun veiligheid - dat is goed om te beseffen.

Mooie momenten

Het zijn de kleine dingen die dit werk zo mooi maken. Soms is dat iets grappigs, of juist iets ontroerends. Er woont hier bijvoorbeeld een cliënt die af en toe huilt. Een tijdje terug zat hij op de bank te huilen en een andere cliënt - die doof is en niet praat - keek ernaar. Ik las medelijden op zijn gezicht, maar wist niet zeker of ik het goed interpreteerde. Een moment later pakte hij een appel en gaf die aan de huilende man. Zulke mooie momenten moet je zien, maar ook willen zien. 

Dit werk, dat ik samen met een geweldig team van collega’s doe, heeft me weer dichter bij mezelf gebracht.”